Rzecznik ds. Energetyki Jądrowej

Andrzej Strupczewski - ekspert ds. bezpieczeństwa jądrowego Komisji Europejskiej i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA), wiceprezes Stowarzyszenia Ekolo­gów na Rzecz Energii Nuklearnej SEREN, Rzecznik ds. Energetyki Jądrowej NCBJ.

Studia i tytuły

• 1960 – ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechanicznym Konstrukcyjnym ze specjalnością Energetyka Jądrowa
• 1962 – Certificat de l’Ecole Pratique de Reacteurs au Centre d’Etudes Nucleairs de Saclay, INSTN, Saclay, Francja
• 1963 – roczny staź u prof. CF Bonilli, jako asystent do analiz cieplno przepływowych i jednoroczne studia na School of Engineering and Applied Science, Columbia University, New York
• 1986 – doktorat – Instytut Badań Jądrowych
• 1977 – docentura, Minister Energetyki i Energii Atomowej
• 1978 – IAEA Nuclear Power Plant Course on Safety Analysis Review, Argonne National Laboratory, USA
• 2011 – profesura NCBJ

Spis prac i osiągnięć ‘Autor obliczeń osłon reaktora MARIA.

Wykonał cykl doświadczeń cieplno-przepływowych w rdzeniu reaktora EWA, dzięki czemu moc reaktora EWA podniesiono do 10 MW,

Opracował raport bezpieczeństwa reaktora MARIA i kierował rozruchem technologicznym tego reaktora, a także opracował szereg analiz bezpieczeństwa reaktorów energetycznych.

Kierował Zakładem Inżynierii Reaktorowej i przeprowadził szereg doświadczeń badając krytyczne parametry wymiany ciepła przy wrzeniu w niskich i średnich ciśnieniach w pętli WIW-300 i w reaktorze MARIA,

Kierował międzynarodowym programem badań bezpieczeństwa paliwa WWER (Polska, Finlandia, ZSRR), 1985-1993.

W latach 1993-2000 pracował w MAEA na stanowisku  specjalisty ds. bezpieczeństwa reaktorów jądrowych i ocen porównawczych zagrożeń dla różnych rodzajów energii na stanowisku P-5 (oznaczającym najwyższe kwalifikacje techniczne).

Z ramienia MAEA opracował przewodnik do oceny i podnoszenia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych z reaktorami WWER (radziecka wersja reaktorów PWR), współdziałał przy opracowaniu takich przewodników dla reaktorów PWR, badał bezpieczeństwo elektrowni jądrowych w Armenii, w Bułgarii, w Czechach, na Węgrzech i w Słowacji, prowadził misje MAEA do oceny bezpieczeństwa elektrowni Paks na Węgrzech, Dukowany i Temelin w Czechach, wykonywał analizy dla EJ Temelin i EJ Mochowce.

W czasie pracy w MAEA prowadził też analizy porównawcze wpływu różnych źródeł energii na środowisko i zdrowie człowieka.

Jako ekspert Komisji Europejskiej w programie TACIS  (Technical Assistance for former CIS countries) wykonał ocenę wpływu pomocy Unii Europejskiej na bezpieczeństwo elektrowni jądrowych w Rosji i na Ukrainie z wizjami lokalnymi we wszystkich elektrowniach jądrowych, organizacjach wsparcia technicznego i urzędach dozoru jądrowego tych państw, zorganizował misję międzynarodową do oceny bezpieczeństwa elektrowni jądrowej Balakovo, kierował jej pracami na terenie samej elektrowni i opracował obszerny raport zaakceptowany przez Komisję Europejską.

Był jednym z czterech fachowców międzynarodowych powołanych do oceny najnowszych reaktorów III generacji proponowanych dla Wielkiej Brytanii przeprowadzonej przez MAEA na zlecenie brytyjskiego dozoru jądrowego.

W 2011-2012 r. prowadził ocenę bezpieczeństwa bloków jądrowych w EJ Kozłoduj 3 i 4 w ramach akcji stress-testów po Fukushimie.

Od roku 2000 do 2022 był przewodniczącym Komisji Bezpieczeństwa Jądrowego w NCBJ.

Współdziałał przy opracowaniu polskich przepisów bezpieczeństwa jądrowego, badał zgodność tych  przepisów z wytycznymi międzynarodowymi i z przepisami państw wiodących w rozwoju energetyki jądrowej.

Opracował szereg analiz porównawczych dla różnych źródeł energii w Polsce.

Uczestniczył w opracowaniu planów rozwoju energetyki jądrowej w Polsce, pełnił wiodącą rolę w konsultacjach krajowych i transgranicznych Programu Polskiej Energetyki Jądrowej.

Zorganizował, poprowadził  i wygłosił wykłady na Międzynarodowych Szkołach Energetyki Jądrowej nr. II, III, IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI w latach 2001-2023.

Publikacje

Jest autorem 5 książek i 300 prac na temat energetyki jądrowej ^[5][6]

Uzyskał 6 patentów i świadectw wynalazczych, z czego1 w 6 krajach

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Polonia Restituta 10.06.2015 (Prezydent RP); Krzyż Kawalerski Polonia Restituta 5.07.1989 (nadany Uchwałą Rady Państwa); Złoty Krzyż Zasługi 19.08.1976 (Uchwałą Rady Państwa); Medal 40-lecia Polski Ludowej nr 44/4/ 84 dn. 22.07.1984 (Uchwałą Rady Państwa); Medal 50-lecia Instytutu Badań Jądrowych, 2005; Medal 100 lecia Odzyskania Niepodległości, 2018 (nadany przez Prezesa Rady Ministrów); Medal imienia Pawła Jana Nowackiego, przyznany przez  Stowarzyszenie Elektryków Polskich (SEP), 2020.

Przynależność do organizacji naukowych i technicznych

Stowarzyszenie Tłumaczy Polskich, współzałożyciel, legit. nr 20.40.RG, od 2.7.1981 praktyka w tłumaczeniach symultanicznych w Polsce i w Finlandii (angielsko-rosyjskie)

Zobacz też: 

Andrzej Strupczewski w Wikipedii